วันพุธที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2553

Don't speak..Don't move....Good Bye

ฉันรู้ดีว่าวันนี้เป็นวันสุดท้าย
เธอจะย้ายออกจากบ้าน...จากที่นี่
ที่เราเคยอยู่ด้วยกันมานานปี
ไปตามวิถีทางตนคนเดิมเดิม
                        
                     ฉันมองดูเธอเก็บของกองสุดท้าย
                     ซึ่งของหลายหลายอย่างเคยสร้างเสริม
                     ที่ตรงโน้นเคยแต่งแต้มเคยต่อเติม
                     ใจที่เหิมกลับหดหู่ดูรันทด

รถแท็กซี่คอยอยู่ที่หน้าบ้าน
อีกไม่นานเธอเก็บของกองนั้นหมด
น้ำใสใสในตาเริ่มรินรด
ไม่อาจอดทนฝืนกล้ำกลืนลง

                     ฉันกล่าวคำอำลาว่า "ที่รัก"
                     พร้อมกับฝากจุมพิตพิศวง
                     เพื่อวาระสุดท้ายไม่ลืมลง
                     อยากจะคงซึมซับประทับรอย

ที่รัก....อย่าเพิ่งเคลื่อนย้ายกายให้หายห่าง
           ขอสวมกอดไหล่กว้างอย่างเงื่องหงอย
           ขอจดจำภาพสุดท้ายไว้ในรอย
           และฝากถ้อยคำสุดท้ายก่อนไกลกัน


รถแล่นออกจากบ้านอย่างช้าช้า
หยาดน้ำตาเอ่อท้นเหลือทนกลั้น
ทิ้งหัวใจไปกับรถคันนั้น
คงภาพฝันวันสุดท้ายไม่ลืมเลย.

Don't Speak....

Don't Move....

Good Bye......








ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น