เราเริ่มที่น้ำตกแม่ยะเป็นแห่งแรก
สายน้ำแตกกระจายเป็นหลายชั้น
และลดหลั่นตามแนวทางต่างต่างกัน
ฟองน้ำนั้นแลสีขาวราวผืนเดียว
จากแม่ยะมาน้ำตกแม่กลาง
สูงสล้างคว้างลงกลางดงเสี้ยว
กระเส็นสายกลายกลืนเป็นหนึ่งเดียว
น้ำไหลเชี่ยวเกลียวชั้นชวนฝันเพลิน
แลสายรุ้งเรียวไล้ใกล้โขดหิน
อยู่ในจินตนาการเกินกล่าวเกริ่น
ตะลึงแลเห็นตามงามเหลือเกิน
ในบังเอิญธรรมชาติที่อาจยล
ป่าผลัดใบซ่อนไว้น้ำตก "วชิรธาร"
งามตระการช่อชั้นคล้ายม่านฝน
ละอองฝ้าฉ่ำชื้นเมื่อยืนบน
เสียงน้ำวนครืนครืนกลืนเป็นเกลียว
"สิริภูมิ"ยอดดอยอยู่ลิบลิบ
ขอบฟ้าขลิบม่านน้ำกลางป่าเขียว
และลึกล้ำไหลลงตรงแห่งเดียว
เสียงน้ำเชี่ยวเซาะดังที่กลางไพร
เราสัญจรอยู่ในป่ากับฟ้ากว้าง
อยู่ระหว่างธรรมชาติในป่าใหญ่
ให้บังเกิดสุนทรีย์ที่จิตใจ
พักผ่อนในหัตถาของป่าดง
แสงสุดท้ายลงเยี่ยมเหลี่ยมสิงขร
นกคืนคอนอยู่ในท่ามความพิศวง
ขอขอบคุณบทเพลงแห่งป่าดง
และยังคงสำนึกแน่น...แม้นจากลา.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น