บทความ
ถึง'น้ำหนาว"ราวสี่โมงกว่า
ทั้งฝนฟ้าทำท่าตกห่าใหญ่
จนหยดน้ำฉ่ำชื้นที่พื้นใบ
กรีดน้ำใสคล้ายแก้วแวววิบวับ
ณ มุมหนึ่งลิบลับทิวทับเขียว
แพรน้ำเชี่ยวเกลียวกึงขมึงกลับ
เมฆลอยต่ำฉ่ำฟ้ามาต้อนรับ
เราขยับกางเต๊นท์ก่อนค่ำคืน
ค่ำแล้วเย็นลมหนาวที่ราวป่า
ฟ้าทั้งฟ้าตกต่ำดินฉ่ำชื้น
หนาวน้ำค้างคว้างฝนปนค่ำคืน
เดือนยังฝืนฉายแววที่แนวดาว
ม่านหมอกจางกลางดึกในป่าดิบ
ดาวกระพริบพร้อมเสียงก้องคะนองหาว
แปลบปลาบเปรี้ยงให้เห็นเป็นครั้งคราว
ใบไม้พราวกราวลู่อยู่ไกลไกล
ดึกสงัดน้ำค้างพร่างเผาะเผาะ
เสียงหัวเราะหรือหรีดร้องอยู่ห้องไหน
เรไรหริ่งกรีดระงมออกถมไป
ความเงียบในราวป่าน่าอัศจรรย์
ในความเงียบมีสำเนียงเพียงเพลงไพร
กับสงบในจิตใจดังใฝ่ฝัน
หลับอยู่ในอ้อมกอดของไพรวัลย์
ดังพิมานเพียงผืนห่มพรมไพรแพร.
ค่ำนี้นอนที่น้ำหนาว หนาวจับจิตจริง ๆ ในอ้อมกอดของขุนเขา และ ป่าดงพงไพร หลอมตัวเรา
เป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ หลับไหลในเงียบงันของป่าใหญ่ เหมือนกับจะโอบอุ้มเราอยู่ในวงแขน
อันอบอุ่น....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น