ธรรมชาติ

ฝนสั่งลาฟ้าแดงแห่งคืนนี้
เมื่อราตรีโอบอุ้มความชุ่มชื่น
ตกประปรายคล้ายกันทุกวันคืน
มิอาจฝืนธรรมชาติที่อาจเป็น


             มดเล็กเล็กจะเคลื่อนไหวใต้ถุนบ้าน
             และคลืบคลานกลุ่มใหญ่ให้เราเห็น
             บรรยากาศภายนอกจะเยือกเย็น
             นกกระเต็นบินกลับรังระวังไพร


                           ฟ้าคำรามเป็นระลอกบอกลาแล้ว
                           เพื่อดอกแต้วจะบานรับวันใหม่
                           จนฟ้าเป็นฟ้าหนาวเมื่อคราวใด
                           ลมลามไล้ฝุ่นแดงแฝงฝุ่นดิน


            และเหตุการณ์จะกลับกลายหลายหลายอย่าง
            เมื่อน้ำค้างของวันใหม่ได้หมดสิ้น
            จึ่งนิยายความหลังจะพังพิณ
            เมื่อแผ่นดินสิ้นฝนหล่นโปรยปราย


                              "เขา"ทรุดร่างนั่งลงตรงปลายแคร่
                               ดูดอกแคแห้งหล่นดังคนหน่าย
                               บทเพลงแห่งความหิวพริ้วกำจาย
                             "เขา"ถอนหายใจแผ่วกับแนวนา


  อีกวันแล้วกับแล้งระแหงทั่ว
  รู้สึกกลัวความหิวทั้งที่กล้า
  ธรรมชาติที่เห็นอย่างเป็นมา
  ใช้น้ำตาหยาดชื้นพลิกผืนดิน


                          ชั่ววูบหนึ่งซึ่งเผลอละเมอฝัน
                          ถึงคืนวันวาดหวังยังท้องถิ่น
                          เห็นดอกแคสวยงามยามตกดิน
                          ล้อกระถิน...กับข้าวเขียว...ไม่เปลี่ยวดาย.