ส่งสายตาผูกพันฉันมิตรเพื่อน
ฉันมากับคืนวันจันทร์เต็มดวง
มาเพื่อทวงสิทธิ์รักปักศรัทธา
เธอก็เหมือนเพื่อนใจใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งยลยินถวิลหา
คนที่ฝากความหมายในแววตา
คนที่เคนเกริ่นว่ามาเป็นเงา
หางนกยูงโรยราเมื่อคราฝน
ฟ้าสีหม่นทอดขวางหนทางเก่า
สะพานไม้ปรายน้ำอย่างแผ่วเบา
กับรอยเท้าก้าวขึ้นฝั่งอย่างมั่นใจ
ฝนเผาะเผาะเหยาะย่างบนลานเรียบ
ความหนาวเย็นเฉียบเฉียดเราเบียดไหล่
กับหม่นหมอกละอองฝอยลอยเป็นไอ
เพื่อละไล่ความหนาวบรรเทาลง
ฉันมากับม่านหมอกละอองฝน
มาเพื่อกร่นกล่าวคำลำเนาส่ง
มาเพื่อทวงสิทธิ์รักอันมั่นตง
ยินดีให้ลงอาญาศรัทธาใจ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น