บทความ
พวกเรา...เป็นวิญญาณจากห้วงหาว
มากับดาวหมื่นแสนที่แดนสรวง
ลอยลิบลิบขลิบฟ้าที่ว่ากลวง
หล่นในห้วงเวลานองมานุษย์
มีเลือดเนื้อมีความเชื่อมีศรัทธา
บางเวลามีปรารถนาไม่สิ้นสุด
มีอารมณ์ดั่งกองไฟไว้ประยุทธ์
ไม่เคยหยุดอยู่นิ่งเฉยเลยสักครั้ง
ดาวสุดท้ายที่ปรายสรวงหากร่วงหล่น
ก็คงคนสุดท้ายทั้งหลายบ้าง
ลบภาพจริงทุกสิ่งเช่นควันจาง
จึงทุกอย่างแหลกสลาย.. คน...กลายพันธุ์.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น