คืนนี้ไร้เงาจันทร์แจ่มกระจ่าง
เลือนลางจางแสงที่แดนสรวง
คล้ายน้ำตาปริ่มล้นมาท้นทรวง
หรือแค่ลวงหลอกเล่นเป็นบางครา
เพราะเราคงคิดถึงใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งกลับกลายเหมือนหายหน้า
คนที่เคยเข้ามาอย่างช้าช้า
ให้รู้ว่ารักและคิดถึงซึ้งอย่างไร
เวลา...ระยะทาง...พาหายห่าง
มีช่องว่างให้ร้างไกลไม่หรือใช่
จึงไม่มีบทสรุปเป็นเช่นไร
ทำให้ใจไหวหวั่นและสั่นคลอน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น