ดึกแล้ว....
ที่แนวฟ้าราตรีมีดาวระยิบ
วิบวิบวับระยับพร่างกลางเวหน
หากห้วงใจยังรู้สึกเหมือนมืดมน
ยังอึงอลสับสนไร้หนทาง
ฉันก้าวไปในเงาที่ไร้ตัวตน
เธอล่องหนเร้นกายคล้ายเหินห่าง
ค่อยค่อยเลือนลบหายคล้ายควันจาง
มีบางครั้งคล้ายผิวเผินบังเอิญเจอ
ในไม่ช้า...เราจะกลายเป็นแค่คนเคยรู้จัก
เป็นคนเคยรักเคยพร่ำเพ้อ
เพราะฉันอาจปล่อยใจให้เผลอเรอ
สุดท้ายก็รักเก้อเพ้อคนเดียว
ที่รัก...ดึกแล้วนะ
ฉันจะหลับตาลงในคืนเปล่าเปลี่ยว
ฉันจะส่งความคิดถึงเพียงฝ่ายเดียว
เพราะเธอมาพันเกี่ยวในเสี้ยวใจ
ฉันจะมีเธออยู่ในความฝัน
กุมมือกันในอ้อมกอดจวบวันใหม่
จนรุ่งรางดวงดาราจะคลาไคล
หลอมดวงใจมอบรักภักดิ์แด่เธอ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น