บทความ
แสงสุดท้ายยังสว่างอยู่อย่างนั้น
ในสายัณห์วันหนึ่งซึ่งมองเห็น
สีส้มทองทาบทาเพลาเย็น
แนวเมฆเน้นเรียงรายประปรายฟ้า
สะพานสูงยืนทอดร่างอย่างอ่อนหวาน
ภาพอาคารสะท้อนแสงสีแดงจ้าง
และความมืดจะโรยตัวอย่างช้าช้า
สะท้อนฟ้าเพียงเห้นได้ในแผ่นน้ำ
กลายเป็นความงดงามอีกยามหนึ่ง
พระจันทร์พึ่งพ้นทิวไม้ในคืนค่ำ
ทิ้งบ้านเรือนแถวทิวไม้ทมึนดำ
น้ำค้างพรำกับพร่างพราวหมู่ดาวโพ้น
เรือที่ทอดสมอรอรุ่งสาง
แลเห็นเงารางรางออกเกลื่อนกร่น
เรือท่องเที่ยวตามไฟสว่างโพลน
มีแทรกปนเรือเล็กเล็กยังลอยลำ
โค้งสะพานผ่านคุ้งเหมือนรุ้งโค้ง
แนวหลักคงสะท้อนไฟในภาพนั้น
เป็นสายรุ้งแสนงามยามรัตติกาล
เป็น"เวตาล"เล่าเรื่องเมืองกลางคืน
แลลงล่างพร่างพราวระยับยิบ
ไกลลิบลิบคือเมืองกว้างยังคงตื่น
ในหลืบมุมแสงสีของค่ำคืน
แลดาษดื่นกลบแสงดาวที่ราวฟ้า
มนุษย์ ...สิ่งก่อสร้าง...ธรรมชาติ
แปลกประหลาดปลอมปนอย่างแปร่งปร่า
บางคราวดูสวยงามยามพิจารณา
ขึ้นอยู่ว่าเป็นมุมมองของผู้ใด....
แล้วคุณล่ะ...คิดว่าอย่างไร
เขียนกลอนนี้ ในบางวัน ที่มองจากสะพานแขวน ในยามเย็นที่ดวงอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น